Deze vraag heeft twee aspecten. Het eerste aspect heeft betrekking op de relatiegrenzen tussen mannen en vrouwen die niet getrouwd zijn. Het tweede aspect heeft betrekking op de wensen van de echtgenoot van een vrouw.

Het eerste aspect: volgens de Islam dienen mannen en vrouwen, die volgens Islam vreemden zijn van elkaar, alleen binnen bepaalde grenzen met elkaar menselijke relaties aan te gaan. Bijvoorbeeld, een man en een vrouw, die niet met elkaar getrouwd zijn maar in principe volgens de Islam met elkaar kunnen trouwen, mogen niet alleen blijven in een gesloten ruimte. Dit is verboden om de interacties tussen hen te voorkomen die hen tot verboden handelingen kunnen leiden. Hieronder geven wij een paar voorbeelden die deze waarheid verduidelijken.

Op een dag verkondigde de eerbiedwaardige boodschapper (saw) het volgende: “Geen enkele man mag alleen gelaten worden met een vrouw die niet zijn mehram is! Geen enkele vrouw mag reizen zonder haar mehram! Iemand vroeg: “O boodschapper van Allah! Ik schreef me in voor een strijd/expeditie en mijn vrouw is nu onderweg om hadj te verrichten? (Wat moet ik nu doen?)” Hierop zei de boodschapper van Allah: “Ga naar hadj met jouw vrouw.”^[1]

In een andere overlevering zei de Boodschapper van Allah (saw) het volgende: "Wees voorzichtig om niet in het bijzijn van vrouwen te zijn (indien hun mehrams niet bij hen zijn).” Vervolgens vroeg iemand onder de Ensar het volgende: “O boodschapper van Allah! Wat als dit door een mannelijk familielid van haar man gedaan zou worden?” Hierop reageerde de profeet (saw) als volgt: Dergelijke halwet met hen betekent de dood.^[2]

In nog een overlevering verkondigde profeet Muhammed (saw) dat de derde persoon zeer zeker de duivel zal zijn indien een man met een vrouw die niet zijn mehram of echtgenote is alleen zou zijn.^[3]

De Islam wilt dat er altijd een afstand is tussen mannen en vrouwen in het sociaal-maatschappelijke leven en dat hun relaties met elkaar in bepaalde mate en discipline binnen bepaalde grenzen dienen te zijn. Indien er geen beperkingen zouden zijn, is het zeer aannemelijk dat sommige kwaden zoals overspel kunnen ontstaan, welke aan belangrijke instellingen zoals het familieleven en sociaal-maatschappelijke leven schade toebrengen. Het kan deze instellingen zelfs vernietigen. Daardoor is het niet alleen de zonde die verboden is, maar ook de wegen die mensen tot deze zonde leidt. Bijvoorbeeld, in een van de verzen verkondigt Allah (swt) het volgende:

Door een lange afstand tussen mens en deze zonde aan te leggen, sluit de Islam verkeerde wegen grondig af.

Hierboven genoemde beperking verkondigt niet dat mannen en vrouwen elkaar niet kunnen zien en elkaars stemmen niet mogen horen. Immers, er zijn veel voorbeelden waarin onze profeet (saw) met vrouwen heeft gesproken. Indien het nodig is mogen vrouwen met mannen praten. Waar ze op dienen te letten is dat zij niet op een losbandig manier met moeten hen praten. Bovendien moeten ze ook de kledingvoorschriften volgens de Islam hanteren. Echter, indien er een mogelijkheid bestaat om een deur te openen voor onwettige banden en slechte verlangens, is het zeker haram.

Het tweede aspect: de kleinste structuur van een samenleving is het gezin. De kwaliteit van de samenleving vermeerdert in overeenkomst met de kwaliteit van het gezin. Dat wil zeggen zowel de vooruitgang alsmede de achteruitgang van een samenleving begint met het gezinsleven.

Indien er twee kapiteins in een schip, twee commandanten in een leger en twee heersers in een land zouden zijn, zou de ordeningen ervan verstoord worden. Net zoals deze voorbeeld zou de ordening binnen het gezinsleven verstoord worden indien er twee heersers onder een dak zouden zijn. Het is duidelijk dat er een hoofd in het huis dient te zijn, volgens de Islam is dit de man.^[5] Dus, is het een verplichting van de vrouw om aan de geoorloofde wensen van haar man te voldoen. Let wel dat, het recht van Allah en de bevelen van de Islam zich boven de wensen van de man bevinden.

Kortom: onder toelichting van bovenstaande uiteenzettingen kunnen wij het volgende concluderen dat indien een man het niet leuk zou vinden dat zijn vrouw met mannen praat, dient de vrouw, zonder twijfel aan deze wens van zijn man te voldoen.